Opis obrazu

Na obrazie mamy niesamowitą scenę natury splecioną z ludzkimi formami. Kolory – głównie ziemiste brązy i delikatne beże – tworzą ciepłą i organiczną atmosferę. Głowa, która przypomina strukturę drzewa, jest zdobiona wężem, a jego jasna, niemal mleczna skóra kontrastuje z ciemną korą. Żółte liście na gałęziach dodają subtelnego, radosnego akcentu. Ten obraz ma w sobie coś magicznego, almost mystical. Artysta używa tu techniki realistycznej, dopracowując każdy detal, ale splata go z surrealizmem, co wywołuje wrażenie snu na jawie. Tchnie w nas ciekawość i lekką nutę niepokoju. Może symbolizować jedność człowieka z naturą lub nieuchronność przemijania. Patrząc na to dzieło, czuję jakby drzewa i człowiek były ze sobą nierozerwalnie związane. W sumie, czy my wszyscy nie jesteśmy częścią tego samego wszechświata? Tak pięknie pokazana harmonia, a jednak coś niepokojącego w spojrzeniu tej twarzy i wijącym się wężu. Mamo, wąż wygląda jakby opowiadał sekrety do ucha tej pani. To wszystko sprawia, że obraz może wciągać, prowokować do refleksji nad naszym miejscem na świecie i w ekosystemie.