Opis obrazu

Obraz przedstawia ikonę pełną ciepłych, ziemistych kolorów - dominują brązy, złociste odcienie, subtelne tony ochry. Centralną postacią jest Matka Boska, o uduchowionej twarzy otoczonej nimbem. Dziecko Jezus spoczywa na jej rękach, ubrane w szaty o delikatnych fałdach. Kompozycja jest symetryczna, co nadaje dziełu spokoju i harmonii. Artysta zastosował techniki klasycznej ikonografii, tworząc płaskie, ale pełne wyrazu postacie. Widać tu wpływy bizantyjskie, co dodaje obrazowi historycznego kontekstu. Atmosfera jest podniosła, lecz zarazem pełna czułości. Może się kojarzyć z chwilą zadumy, ciszy, jak w starej katedrze. Można się zatrzymać i po prostu się wpatrywać. Taki obraz potrafi wzbudzać poczucie transcendencji i uspokojenia. Czasem nachodzi mnie myśl, że te patrzące oczy zdają się widzieć więcej, niż można zauważyć. What a mystery! Emocje to mieszanina otuchy i kontemplacji, może nawet troski. Rodzi się tu respekt, ale i ciepło. Dziecko mogłoby powiedzieć: "Mamuśka i dzidziuś na obrazku." Przywołuje to równocześnie coś prostego i najważniejszego - miłość. Nie sposób nie odczuć pewnej magii tego obrazu, takiej, która przenosi nas do innych czasów, dając nam chwilę wytchnienia i zadumy. To nie jest zwykły obrazek, to coś, co dotyka głębszych strun w nas samych.