Opis obrazu

Obraz uderza intensywnością kolorów: głęboki niebieski, krwiście czerwona połać ziemi oraz zardzewiałe brązy tworzą niepokojący, wręcz surrealistyczny krajobraz. Kompozycja jest dynamiczna, z centralnym elementem w formie prymitywnej konstrukcji z patyków, która przypomina dziecięcą zabawkę albo splątane gałęzie. Atmosfera jest tajemnicza i trochę nie z tej ziemi. Taka, że od razu człowiek zaczyna się zastanawiać, co artysta miał na myśli. Myślisz: wow, to jest takie dreamlike! Technika malarska, z wyraźnie widocznymi pociągnięciami pędzla i szorstkością tekstur, dodaje charakteru. Dzieło emanuje niepokojem i prowokuje do refleksji nad chaosem i porządkiem. Niebo na obrazie z twarzami postaci jest zdecydowanie upiorne, przypomina chwilę, kiedy wyobraźnia dzieciaka ucieka w dzikie rejony. Ja bym tam chyba nie chciał być sam w nocy. To ewidentnie sztuka wymykająca się prostym interpretacjom, gdzie każdy może dostrzec coś innego. Artysta bawi się naszą percepcją, igra z granicą między rzeczywistością a snem, dając odbiorcy przestrzeń na własne przemyślenia.