Opis obrazu

Obraz emanuje ciepłem i spokojem, dominują tu zielone i brązowe odcienie tworzące harmonijną kompozycję pejzażu. Pola są ułożone w długie pasy, jakby natura chciała je starannie ułożyć, tworząc coś w rodzaju malarskiej symfonii. W tle widać majestatyczne góry, ich szczyty oświetlone delikatnym światłem przypominają złote korony. Artysta zastosował technikę delikatnego pociągnięcia pędzlem, co nadaje obrazowi miękkości i subtelności. Nastrój obrazu jest melancholijny, ale też pełen nadziei. Patrząc na ten pejzaż, można poczuć się jakby się było częścią większej historii, opowieści o ziemi i jej cyklach. Dla mnie to miejsce, gdzie czas zwalnia, a problemy z dnia codziennego "po prostu" się rozmywają. Kolory są muted, jakby celowo wytłumione, by nie przeszkadzały refleksji. Styl artysty można określić jako realistyczny z nutą impresjonizmu. Przypomina mi letnie dni u babci, kiedy niczym się nie przejmowałem. Obraz może wywołać emocje spokoju, ale i tęsknoty za prostszymi czasami. Maluch (dziecko) powiedziałby pewnie: "Chciałbym tu pobiegać!". Trudno się nie zgodzić, patrząc na te nieskończone pola i góry, które wydają się czekać na odkrycie. Coś pięknego, coś magicznego. Total serenity w jednym obrazie.