Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwy pokaz jesiennej magii. Dominują w nim ciepłe, pomarańczowe i brązowe odcienie liści, które pną się po potężnym pniu drzewa. W tle widać zimowy krajobraz z początkiem śniegu, tworząc kontrast między zimnem a ciepłem natury. Kompozycja przyciąga wzrok, kierując go od dolnej części do górnej, gdzie majaczą drzewa spowite mgłą. Atmosfera jest nostalgiczną, przejściową - jakby w powietrzu unosił się szept kończącej się jesieni i nadchodzącej zimy. Artystycznie to prawdziwy majstersztyk. Faktura farby i cienkie pociągnięcia pędzla nadają obrazowi dynamiczny, ale i spokojny charakter. Jest tu coś z impresjonistycznej lekkości - artysta doskonale uchwycił ulotność chwili. Styl ma w sobie nutę romansu z naturą. Chyba zawsze się zastanawiam, co dzieje się za takim drzewem. Coś mysterious, co kusi, by spojrzeć dalej. Obraz budzi uczucie tęsknoty, przypomina o tych chwilach, gdy wszystko się zmienia. Czuję ciepło i zimno jednocześnie, jakby sama natura nie mogła się zdecydować, co chce nam opowiedzieć. Patrząc na niego, myślę sobie: "Ale fajne kolory, jak przyprawy w kuchni babci". To taki moment, gdy sztuka staje się nie tylko widziana, ale i czuta sercem.