Opis obrazu

Na obrazie widzimy dynamiczną smużkę pomarańczowo-białych odcieni, delikatnie wijącą się na tle neutralnej szarości. Kolory przypominają płomień, który uchwycony jest w bezruchu, jakby zatrzymany w tańcu. Subtelna asymetria kompozycji przyciąga wzrok na prawo, gdzie smuga zdaje się rozpraszać w nicości. Dzieło emanuje spokojem i niezwykłą lekkością. Jest jak szept wiatru czy szelest liści — subtelny, niemalże ulotny. Artysta zastosował prostą, ale sugestywną technikę, gdzie płynne pociągnięcia malarskiego pędzla tworzą iluzję ruchu. Czuje się w tym obrazku coś niewysłowionego, jakaś nostalgia albo może marzenie. Hej, to wygląda jak tancerka w tańcu! mówiłby siedmioletni maluch. Można mieć wrażenie, że to, co z pozoru jest jedynie prostą formą, skrywa głębokie emocje. Odbiorca może poczuć nutkę tęsknoty czy pragnienie odnalezienia sensu w tym subtelnym chaOS. Czasem simplicity jest siłą obrazu. Refleksyjny spokój przeplata się z impulsem do odkrywania więcej, do poszukiwań w subtelnościach obrazowania. Naprawdę, to dzieło wciąga jak wir.