Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok swoją dynamiczną kompozycją i kontrastem kolorów. Centralnym elementem są pionowe pasy – nieco jak płot – w różnych odcieniach beżu, zieleni, czerwieni i błękitu. Przemieszczają się rytmicznie przez płótno, a ich tło to głęboka czerń, podobna w dotyku do aksamitnej nocnej ciszy. Elementy te, będące jakby w wiecznym tańcu, wprowadzają lekko niepokojący nastrój, ale zarazem nie możemy oderwać od nich wzroku. Obraz ma coś z dziecięcej abstrakcji, wymieszaną z nieoczywistą strukturą. Styl artysty zdradza wyraźne inspiracje abstrakcjonizmem – faktura jest niejednolita, nieraz wręcz chropowata, co dodaje głębi dziełu. Uderzające są także czerwone plamy, rozrzucone jak confetti, które przydają energii i chaosu temu idealnie uporządkowanemu światu. To tak, jakby ktoś próbował naśladować pieśń wiatru na płótnie. Kolorki są takie śliczne, jak cukierki! Osobiście, ten obraz wywołuje u mnie refleksję o harmonijnej sprzeczności – o tym, jak uporządkowanie i chaos, mogą współistnieć, tworząc coś niepowtarzalnego. Z jednej strony czujesz spokój, z drugiej jakby coś cię budziło z uśpienia. I guess that’s the beauty of it.