Opis obrazu

Obraz wyróżnia się dominacją szarości i czerni, z subtelnymi odcieniami bieli rozlewającymi się niczym cień mgły nad ranem. Kształty są nieregularne, abstrakcyjne, z kapryśnymi liniami pokrytymi ciemnymi plamami. Kompozycja przypomina chaotyczny taniec kropli atramentu na papierze, co sprawia, że dzieło tętni jakąś tajemniczą energią. Atmosfera tutaj jest nieco ponura, ale jednocześnie fascynująca. Może nieco nostalgiczną. Malarz posłużył się techniką akwareli, co widać po delikatnych przejściach między kolorami i dynamicznych smugach. Trochę jakby bawił się farbami bez planu, ale w tym szaleństwie jest metoda. To "freedom" w czystej postaci. Emocje, jakie wywołuje obraz, są mieszane - z jednej strony melancholia, z drugiej nieodparta ciekawość. Dla mnie ten obraz jest jak burza, w której można dostrzec własne lęki i nadzieje. Czasami wyobraźnia podpowiada formy, które mogą być niczym zagubione duchy. Czy ktoś jeszcze widzi kotka? Tak mówi moje wewnętrzne dziecko. Niby chaotyczne i przypadkowe, a jednak ma ten unikalny rytm. Może kojarzyć się z próbą odnalezienia czegoś w bezładzie codzienności. Fascynuje i intryguje, pociąga tym, co ukryte.