Opis obrazu

Obraz wygląda jakby był zanurzony w delikatnych, miodowych odcieniach, które unoszą się jak mgiełka na płótnie. Dominuje beż, pomarańcz i żółć, tworząc ciepłą, przyjazną atmosferę. Formy są nieokreślone, przypominają plamy i smugowe ścieżki, które nie mają jasno zdefiniowanego początku ani końca. Na pierwszy rzut oka, przypomina to abstrakcję, której artystyczna technika czerpie z natury spontaniczności i przypadkowości. Każda plama zdaje się opowiadać historie, jakby była śladem chwilowego uniesienia. Nastrój obrazu można określić jako spokojny, lecz w dziwny sposób energiczny. To wrażenie przywołuje wspomnienia leniwych, letnich dni spędzonych na łące. Odbiorca może poczuć nostalgię za czasami, kiedy życie było mniej skomplikowane. I może nawet z odrobiną tęsknoty za czymś nieuchwytnym. Styl artysty balansuje na granicy ekspresjonizmu, gdzie liczy się bardziej emocja niż forma. Te luźne, płynne formy są niczym innym jak expression of freedom. Można by powiedzieć, że autor zaryzykował, oddając stery obrazowi. Dla dziecka, ten obraz może przypominać rozlany sok. Patrząc na to, myślę sobie: czy to przypadkiem nie miał być wiersz o prostocie? Refleksyjna natura dzieła zachęca do zadumy, ale także daje wolność interpretacji wedle własnego "widzimisię".