Opis obrazu

Na obrazie dominują odcienie różu, które rozlewają się po powierzchni jak delikatna, pastelowa mgła. Kompozycja jest dynamiczna, a zarazem kojąca, z łagodnymi przejściami między bardziej nasyconymi partiami a subtelnymi, niemal białymi miejscami. Na samym środku zdaje się kryć coś więcej — jakby echo jakiejś postaci czy formy, która dopiero co zniknęła z pola widzenia. Atmosfera dzieła przypomina spokojny poranek, tuż przed wschodem słońca, kiedy wszystko wydaje się możliwe. Jest coś magicznego w tej nieokreśloności, co przyciąga zainteresowanie i zachęca do zadumy. Styl obrazu jest abstrakcyjny, ale z pewnym romantycznym zacięciem, które sprawia, że wydaje się on znajomy, a jednak tajemniczy. Technika wykonania sugeruje użycie szerokiego pędzla lub nawet rakli, by uzyskać te płynne, szerokie pociągnięcia. Artysta tworzy wrażenie lekkości, choć użyte kolory mają w sobie nieco nostalgii. Może to przywodzić na myśl jesienne popołudnia, kiedy liście opadają z drzew, ale powietrze wciąż jest ciepłe. Dla wielu odbiorców obraz ten może być jak wstęp do snu na jawie, gdzie emocje mieszają się z niedopowiedzeniami. Można poczuć zarówno spokój, jak i lekki niepokój wynikający z niejasności. A może to po prostu "happy" chaos, który życie przynosi. Dla mnie, ten obraz przypomina mi o chwilach, gdy czas zwalnia, a my mamy chwilę na oddech. Zastanawiam się wtedy, co jeszcze skrywa to morze różu.