Opis obrazu

Obraz jest minimalistyczny, a jego delikatne linie tworzą kształty, przypominające owale i zakrzywione łuki. Czarne kontury na białym tle tworzą subtelny kontrast, który może wydawać się nieco surowy, ale jednocześnie intrygujący. Wydaje się, że to coś jakby abstrakcyjna kompozycja, wciągająca widza w analizę prostych, yet skomplikowanych formacji. Atmosfera tego dzieła jest spokojna, niemal medytacyjna. Swoistą ciszę tego obrazu można by porównać do spokojnego popołudnia. Technika użyta przez artystę jest niezwykle oszczędna, co nadaje dziełu unikalny urok. To niemal jak dziecięca niewinność w kreskówkach, które dzieci rysują na podłodze. Praca ta wywołuje różnorodne emocje, od ciekawości po refleksję, co też autor chciał przez to powiedzieć. Gdy patrzysz, możesz poczuć się jak odkrywca w nieznanym świecie. A może nawet łapiesz się na tym, że próbujesz odnaleźć pewne common shapes w tej kompozycji. Dla mnie widok ten to jak podróż w głąb własnych myśli, które wirują niczym bańki mydlane w powietrzu. Jest w tym coś, co przypomina mi dziecięce marzenia, coś bardzo magicznego i prostego zarazem. Wiesz, to takie fajne.