Opis obrazu

Na obrazie widzimy abstrakcyjną kompozycję, w której dominują subtelne odcienie błękitu i różu. Na pierwszy plan wysuwają się drżące linie, przypominające nieco dziecięce zarysowanie kształtów. Czerwonawe obrysy przeplatają się ze sobą, tworząc nieregularne, nieco chaotyczne formy. Całość zanurzona jest w delikatnym tle, przypominającym niebo po deszczu. Jest coś w tym obrazku, co przypomina mi zabawę farbami w szkolnej świetlicy. Atmosfera obrazu jest lekka i nieformalna, wprowadza trochę ciepła w serce. Można poczuć się jak dziecko, które właśnie odkrywa radość z tworzenia. Artysta bawi się formą, a jego technika wydaje się swobodna, niemalże spontaniczna. Jest tu efekt „splatter”, jakby ktoś niespodziewanie zachlapał płótno farbą, dodając mu charakteru. Widz patrząc na ten obraz, może poczuć poruszenie. Może przywołać wspomnienia z dzieciństwa, te chwile niewinności i beztroski. Myślisz sobie: „Co autor miał na myśli?” i zaraz pojawia się uśmiech. Może to i dobrze, że w sztuce czasem chodzi właśnie o ten bezpośredni „fun”. Czasem sztuka mówi do nas językiem emocji, a każdy może usłyszeć coś innego. A może oni chcieli malować tęczę, ale wyszło coś innego?