Opis obrazu

Obraz prezentuje twarz zarysowaną prostą czarną linią, która kontrastuje z tłem w odcieniach niebieskiego i różowego. Kolorystyka tła jest jak pastelowe chmurki, które delikatnie się rozmywają. Na pierwszy plan wybija się twarz o dużych, czarnych oczach, które przyciągają wzrok. Kształty na obrazie są proste, niemal dziecięce, z minimalizmem przypominającym rysunki wykonywane na szybko, kiedy tylko przychodzi inspiracja. Całość emanuje lekkością i spokojem, ale też jakimś tajemniczym niepokojem. Może to przez te oczy, które wydają się patrzeć w naszą duszę. Artystyczny styl to coś w rodzaju doodle w połączeniu z ekspresyjnymi plamami kolorów, co dodaje pracy dynamiki. Kształty są nieliniowe, trochę jakby ktoś bawił się kreską, eksperymentując z różnymi formami. Można powiedzieć, że praca wywołuje uśmiech, ale i zadumę. Z jednej strony wygląda jak coś, co mógłby narysować młody Picasso, a z drugiej ma w sobie tą "childlike wonder", nad którą można się zatrzymać dłużej. Patrząc na nią, czuję się trochę jak dziecko, któremu objaśniono coś skomplikowanego w bardzo prosty sposób. To obraz, który po prostu przyciąga swoją cudowną niedoskonałością.