Opis obrazu

Na obrazie widzimy niezwykle prostą, lecz ujmującą kompozycję. Na szarym tle, przypominającym przygaszone niebo tuż przed burzą, widnieje kontur kota. Niebieska linia, cienka i delikatna jak muśnięcie piórkiem, kreśli smukłą sylwetkę zwierzęcia. Koci ogon dumnie unosi się ku górze. Całość emanuje spokojem i subtelnością, jakby artysta chciał nas zaprosić do świata, w którym mniej znaczy więcej. Technika jest minimalistyczna, skupiona na esencji. Wzbudza to uczucie nostalgii i przypomina dziecięce rysunki, gdzie prostota mówi więcej niż tysiąc słów. Jedyną reakcją, jaką można tu wyrazić, to ciepłe: "wow". Aż chciałoby się, aby obraz przemówił. Zatrzymując się przed dziełem, czujemy się przeniesieni w świat wyobraźni, gdzie wszystko jest możliwe. "To kotek!" - zawołałoby dziecko, wskazując na płótno z błyskiem w oku. Ten obraz pozostawia nas z refleksją, że piękno tkwi w prostocie, a codzienne "serenity" jest na wyciągnięcie ręki.