Opis obrazu

Obraz przedstawia dwa pionowe prostokąty, które łączą się poprzez cienką, ledwo zauważalną linię przypominającą gałązkę. Dominują tu pastelowe odcienie beżu i żółci, które na dole płynnie przechodzą w ciemniejsze tony – może to granat, a może głęboka zieleń. Kompozycja jest prosta, prawie minimalistyczna, lecz nie nudna. Ma w sobie coś tajemniczego. Atmosfera jest spokojna, trochę melancholijna, a jednocześnie w jakiś sposób podnosząca na duchu. Czujesz, jakby obraz delikatnie szeptał do Ciebie o poranku przed burzą. Styl jest chyba abstrakcyjny, z pewnością impresjonistyczny w delikatności i ulotności formy. Artystyczna technika to subtelne mieszanie kolorów i faktur. Może to olej na płótnie, a może inny medium, kto wie. Emocje? No cóż, każdy może zobaczyć tu coś innego. Dla mnie jest to cisza o poranku, kiedy natura dopiero zaczyna budzić się do życia. A może to horyzont nad wielkim oceanem? W każdym razie, obraz zrywa z rutyną prostymi formami i łagodnym przejściem barw. Czy warto go mieć na ścianie w salonie? Absolutely! Ma coś w sobie, co nie pozwala przejść obok obojętnie. Myślę, że nawet dziecko mogłoby powiedzieć: „To jak dwa okna do bajki!” Deska z gałązką sprawia, że całość wydaje się organiczna, jakby była częścią większej, niezrozumiałej jeszcze opowieści.