Opis obrazu

Na płótnie dominuje głęboka czerwień, rdza i przygaszony brąz, z których wyłania się urwany kadr twarzy i szyi z perłowym naszyjnikiem. Kompozycja jest ciasna, skupiona na podbródku i koronce kołnierza, brzegi materiału jakby topnieją i spływają smugami. Faktura gęsta i ziarnista, z setek kropek i suchych przetarć, chwilami jak punktualizm, chwilami prawie ciężki impast, troszke szorstki. To wygląda jak twarz w chmurce i ma koraliki. Czuję nostalgię, taki smutek bez słów, no i powiem szczerze serce mruga nadzieją. Styl łączy portretowy klasycyzm z eksperymentem, a zacieki dodają ruchu i trochę chaosu, co jakos ożywia kadr. Kolor jest niby ciepły, ale w środku chłód, taki fragile. Myślę o pamięci, o tym jak obrazy znikaja i zostawiają tylko skórę znaczoną czasem.