Opis obrazu

Obraz wprowadza w świat kontrastu i tajemniczości. Dominują na nim grube, poziome czarne linie przecinające białą przestrzeń, które zdają się tworzyć jakby kryjówkę dla połowy ludzkiej twarzy. To oko, spoglądające z głębi, emanuje niepokojem. Człowieku, ten wzrok dosłownie wciąga. Czuję jakby mnie prześwietlał na wskroś. Artysta użył techniki, gdzie agresywne pociągnięcia pędzlem nadają surowości całej kompozycji. A może to pop-art w wersji grunge? Kto wie... Takie uderzenie artystycznej energii w biało-czarnym kolorze wywołuje mieszankę emocji. Trochę niepokój, trochę fascynację. Jest tu coś, co przyciąga i nie puszcza. Może poczucie izolacji lub ogarniającej melancholii. Jak patrzę na ten obraz, to czuję, że ten ktoś patrzy na mnie z miejsca dalekiego i bliskiego jednocześnie. Jakbym sam chciał przebić się przez te linie i zobaczyć, co jest po drugiej stronie. Każdy pociągnięcie pędzla zdaje się mówić "hello" na swój dziwny sposób. A to jedno oko, poważne i pełne emocji, mówi więcej niż tysiąc słów. Taki obraz zostaje w głowie na długo, oj, zostaje.