Opis obrazu

Na obrazie widzimy surrealistycznie zaaranżowane wnętrze pokoju, które od razu przykuwa wzrok intensywnymi barwami i ciekawą kompozycją. Ściany, pokryte wzorzystą tapetą w zielono-czerwone romby, kontrastują z purpurową podłogą. Na podłodze chaotycznie porozrzucane są niebieskie krzesła, jakby dopiero co odrzucone przez niewidzialną siłę. Jest to pokój, który mógłby pochodzić z marzeń lub snu. Kompozycja przywołuje uczucie nienaturalności i dezorientacji. Artysta używa technik mieszanych, łącząc realistyczne elementy z abstrakcyjnymi formami, co nadaje dziełu niepowtarzalny styl typu "dreamlike". Ciepłe, zachodzące słońce widoczne za oknem wnosi nutę nostalgii, choć całość emanuje niepokojącą atmosferą. Dla mnie ten obraz jest trochę jak tajemnica, której nie da się rozwiązać. Być może dla niektórych oglądających obraz ten przynosi uczucie niepokoju, ale dla innych będzie on nostalgiczną podróżą do świata dziecięcej wyobraźni. "Wow, krzesła tańczą!" - mogłoby powiedzieć dziecko. Elementy pokoju łączą się w narrację, która jest jednocześnie zapraszająca i tajemnicza. To jak wciągająca opowieść, którą trzeba samemu odkryć.