Opis obrazu

Na obrazie widzimy rząd smukłych drzew, których pnie równomiernie dzielą przestrzeń. Kontrastują z delikatnie zielonym tłem trawy, która przyciąga wzrok ciszą spokoju. Liście, w barwach jesieni, tańczą na wietrze, tworząc symfonię kolorów — pomarańcz, żółć, zielenie. Niczym odbicie w lustrze, powierzchnia wód poniżej oddaje obraz natury, jakby obrazek był pętelką, którą chciałoby się powtarzać i powtarzać... Czasem człowiek ma ochotę tam się schować, w tej ciszy i naturze. Atmosfera jest nastrojowa, pełna melancholii. Obraz emanuje spokojem i refleksją, jakby świat na chwilę się zatrzymał. Styl artysty przywodzi na myśl impresjonizm — zacierane krawędzie, swobodnie nakładane pociągnięcia pędzla tworzą efekt dreaminess, takiej delikatnej mgiełki nad całością. Niesamowite, jak czasem takie obrazki wywołują w człowieku fajne emocje. A co, jeśli powiem, że przedstawia to, co w duszy gra, harmonię i ciszę? Dla mnie ten obraz to jak otwarte drzwi do własnych myśli. Czujesz to? Ten spokój i harmonia sprawiają, że myślę o porankach, kiedy słyszało się szum liścia. Ale super! Dla dziecka — to po prostu drzewa nad wodą, które odbijają się jak w lustereczku. Idealny krajobraz na chwilę zadumy i marzeń.