Opis obrazu

Obraz eksploduje feerią zimowych kolorów. Dominuje błękit, przenikający się z szarością i subtelnymi akcentami ciepłego beżu. Kiedy patrzysz, widzisz, że przypomina mglisty poranek, kiedy wszystko jest w ciszy, a powietrze zdaje się wisieć w oczekiwaniu. Kompozycja jest pełna pionowych smug, niczym krople deszczu spływające po szybie. Mrugnięcie oka i czujesz, że to odrobina melancholii z domieszką nadziei. Coś jak nostalgia za pięknym dniem, który dopiero nadejdzie. Artysta, w swojej technice, stosuje grubą fakturę. Widać tu impast, coś jakby sztuka miała swój ciężar, swoją materialność. Różne warstwy barw i faktur tworzą głębię, która wciąga. Ścisłe spojrzenie ujawnia, że obraz emanuje spokojem, ale i pewnym rodzajem intensywności. Jakby kolory chciały coś powiedzieć, może coś pocieszyć. Obraz może budzić różne emocje. Może to być tęsknota za miejscem, które nigdy nie istniało, ale też spokój, gdy wszystko wokół szumi. Dziecko powiedziałoby: "To chmury w deszczowy dzień!". Jedno spojrzenie budzi refleksje na temat przemijania i tego, co ulotne. Nagle czujesz, że obraz szepcze „tranquility” - tak, ta spokój i głęboka cisza, która jest pełna niewypowiedzianych słów.