Opis obrazu

Na obrazie dominują wyblakłe brązy, szarości i delikatne beże, które tworzą surowy i nieco tajemniczy pejzaż. W centrum kompozycji znajduje się pięć prostokątnych otworów, przypominających okna lub portale, wokół których widać zawiłe wzory i faktury, jakby zębem czasu przykryte. Sposób, w jaki artysta osadził te elementy na płótnie, nadaje obrazowi organiczny, niemal abstrakcyjny charakter, przypominający stare mury z niejedną historią do opowiedzenia. Atmosfera emanująca z obrazu jest melancholiczna, pełna nostalgii i cichej tajemnicy. Czuje się, jakby czas się zatrzymał, a dzieło broniło swoich sekretów. Styl artystyczny łączy techniki abstrakcji z surowym realizmem tekstur, przypominając nieco metodę impasto. Wzory i kształty na płótnie zdają się być przypadkowe, ale jednocześnie mają harmonię, którą trudno uchwycić. Patrząc na ten obraz, można poczuć zarówno spokój, jak i pewne nieokreślone napięcie. To jak oglądanie starego filmu z duszą. Skrywa się tutaj coś więcej. Wyobraźnia płata figle, bo te "windows" otwierają się na nieznane światy. "Patrz, to jak ślady dinozaura!" mówi siedmiolatek, zachwycony fakturą i chaosem. Jest coś intrygującego w tej stagnacji, co wciąga. Może to echo czyjejś przeszłości? Może nasze własne wspomnienia.