Opis obrazu

Ten obraz ukazuje widok z okna na wieżę Eiffla, utrzymany w monochromatycznej palecie szarości i czerni. Kontury wieży są delikatne, jakby artysta naszkicował je lekką ręką, co sprawia, że wydaje się ona wręcz ulotna. W centrum kompozycji dominuje duże okno, przez które widać imponującą konstrukcję wieży, a po bokach zadedykowane zasłony dodają jej teatralnego efektu. Nastrój obrazu jest nostalgiczny, wręcz oniryczny. Szarości sprawiają, że całość wydaje się pochodzić z przeszłości, jakby artysta zamroził w czasie jedną chwilę. Styl jest subtelny, przypomina nieco techniki impresjonistyczne, z delikatnym rozmyciem i grą światła oraz cienia. Jest jak z old movie. Obraz wywołuje wrażenie spokoju i tęsknoty, jak letnie popołudnie w Paryżu za szybą. Otwiera pole do interpretacji, być może o marzeniach o podróżach lub wspomnieniach z romantycznych chwil. Taka perspektywa z pewnością kusi, aby się zatrzymać i pomyśleć "co by było, gdyby...". Dzieciak mógłby powiedzieć: "Wieża wygląda jak wieeeelki gigant!". Element dreamlike sprawia, że człowiek może zatopić się w myślach, na chwilę oddalić się od rzeczywistości.