Opis obrazu

Obraz pulsuje mieszanką ciepłych i zimnych barw, które tworzą niepowtarzalny klimat. Pomarańcz, zieleń i błękit harmonizują w tajemniczy sposób, przyciągając wzrok jak magnes. Na pierwszym planie postać o enigmatycznych kształtach i twarzy skrywającej swoje emocje, zdaje się obserwować kogoś ukrytego w zakamarkach drzewa. Drzewo, czy też labirynt linii, wygląda jak baśniowa kraina. Nastrój dzieła jest pełen niespodzianek i niepewności. Można poczuć dreszcz; kto wie, co czai się za rogiem tej historii. Styl artysty przypomina surrealizm z nutką kubizmu, gdzie rzeczywistość miesza się z wyobraźnią. Linia, kontur, kolory to magic words, które przenoszą nas do świata iluzji. Dzieło wywołuje emocje i pytania bez końca. Co tak naprawdę się tutaj dzieje? Czy jesteśmy świadkami spotkania czy konfrontacji? A może to tylko refleksja samotności? Ja to widzę tak: jak patrzę na te linie i te kolory, to czuję się jak w bajce. Obraz zachęca do interpretacji, do zanurzenia się w jego fabule, a równocześnie daje przestrzeń do refleksji nad własnymi uczuciami. Jest coś dreamlike w tym, jak splatają się figury i tło.