Opis obrazu

Obraz tętni życiem i kolorami. Centralną postacią jest kobieta w intensywnie czerwonej sukni, co od razu przyciąga wzrok. Sylwetka jest dynamiczna, pochylona, jakby porwana przez dźwięki akordeonu, który trzyma w rękach. Cała scena tonie w ciemnych przenikających się odcieniach niebieskiego i czarnego, tworząc tajemniczy nastrój wieczoru w jakimś mrocznej kawiarni. Jest coś niepokojącego, może nawet trochę magicznego, w sposobie, w jaki światło igra na postaci, jakby czarując ją i widza. Artystycznie obraz skłania się ku surrealizmowi. Detale są celowo uproszczone, co dodaje scenie abstrakcji. Niesamowicie ekspresyjny styl wyłania się z wyraźnych konturów i kontrastujących barw, jakby artysta malował emocje, a nie rzeczywistość. To jest takie dream-like. Gdy patrzę na obraz, czuję jak muzyka bije z płótna. Idę w rytm fantazji. Malowanie przywołuje obrazy ulotnej chwili, których nie da się uchwycić słowami. Jakbyś dał dziecku, które powiedziałoby: "To smutna pani, co gra w deszczu". Osobiście czuję nutę melancholii, ale też tajemniczości. Coś ciągnie mnie w ten wir kolorów i dźwięków. Wow.