Opis obrazu

Na obrazie widzimy tajemniczą postać kobiety w długiej, błękitnej sukni, która w zamyśleniu stoi przy murze z czerwonych cegieł. Kolory są stonowane, a dominujące odcienie niebieskiego i czerwieni tworzą atmosferę introspekcji i refleksji. Postać ma nogi elegancko ułożone, a suknia miękko opada na podłogę. Technika, którą posłużył się artysta, to prawdopodobnie olej na płótnie, co widać po delikatnych przejściach kolorystycznych i fakturze powierzchni. Całość emanuje spokojem, ale też pewnym smutkiem. Obraz może budzić wiele emocji, od zadumy po melancholię, w zależności od perspektywy odbiorcy. Klimat, jak to się mówi, wręcz dotyka duszy. Wyraźnie odczuć można napięcie między światem wewnętrznym postaci a zewnętrzną rzeczywistością, którą symbolizuje mur. Mój brat by powiedział, że ta pani jest trochę smutna, bo nie ma misia. Taka kompozycja zachęca do zastanowienia się nad kruchością czasu, co podkreśla obecność klepsydry. „Jak mało czasu,” można by pomyśleć, patrząc na to dzieło. Obraz jest jakby „frozen” w momencie, każda chwila zdaje się trwać wiecznie, a jednocześnie przemijanie jest nieuniknione. Overall, praca zachęca do refleksji nad chwilami, które zatrzymują się w naszym życiu.