Opis obrazu

Na obrazie dominuje ciepła paleta barw: odcienie brązu, złota i pomarańczu tworzą senną kompozycję. Artysta stosuje dynamiczne pociągnięcia pędzla, które nadają dziełu nieco rozmyty, marzycielski charakter. Można by rzec, że obraz emanuje nostalgicznym urokiem. Postać po prawej siedzi jakby zanurzona w myślach, otoczona miękkimi, falującymi liniami. Jej stylizowana sylwetka sprawia, że wygląda niemal jak baśniowy stwór. Dramatyczne, niemal ekspresjonistyczne tło dodaje głębi – przypomina płonące liście w jesiennym lesie. Ta praca ma w sobie coś magicznego i enigmatycznego, jakby opowiadała zapomnianą historię. Smutno mi patrząc na tę postać, ale jednocześnie czuję ciepło z tej kompozycji. Technika obrazu wydaje się być inspirowana postimpresjonizmem, choć swobodniejsza, jakby artysta chciał nam powiedzieć: "Weź to, co widzisz, i interpretuj po swojemu". Dla mnie to opowieść o zamyśleniu i spokoju, które czasem wcale nie są sprzeczne. I to jest awesome! Mamo, ten obraz wygląda, jakby był z bajki!