Opis obrazu

Na obrazie widzimy majestatyczną budowlę sakralną, której dach pokryty jest ciepłymi, glinianymi dachówkami. Ściany są w odcieniach szarości, a kolumny przywołują na myśl starożytne konstrukcje Rzymian. W tle wieża z okrągłymi oknami, która przyciąga wzrok swoją symetrią. Niebo wygląda jak malowidło, pomarańczowe i nieco złowieszcze chmury wtapiają się w niebieską poświatę zmierzchu. Trawnik w głębokiej zieleni dodaje świeżości całej scenie, przełamując bardziej przytłumione barwy budynku. Obraz ma spokojny, lecz zarazem tajemniczy nastrój. Jest w nim coś z nostalgicznym klimatem, jak by to było dawniej, czuć w tym duszę przeszłości. Artysta wykorzystał precyzyjne pędzle, aby zaznaczyć detale, co sugeruje, że posługiwał się techniką akwareli. Kiedy na to patrzę, czuję się jak w podróży w czasie. Malowniczość obrazu sugeruje styl realistyczny, gdzie każdy fragment jest pieczołowicie dopracowany. Oglądając to dzieło, można poczuć pewien rodzaj spokoju, ale i lekką melancholię, jakby to miejsce skrywało miliony opowieści. A po drugie - te kolory są po prostu wow. Jakby nie mógł się zdecydować, czy chce straszyć czy uspokajać. "Mamo, a kto mieszka w tej wieży?" - taki obraz mógłby nasuwać pytania nawet u dziecka. To piękne, jak sztuka potrafi poruszać serca. The emotion oozes out, subtelnie wciągając w swoje zakamarki.