Opis obrazu

Obraz z nowego cyklu „Świat, którego nie ma”. Na obrazie widzimy żywy taniec kolorów na ciemnym tle. Kurtyna z czerni stanowi bazę dla wijących się kształtów w odcieniach błękitu, czerwieni i żółci. Linie zdają się tańczyć w nieprzewidywalnym rytmie, przywodząc na myśl zawiłe rozmowy duszpasterzy niż ubrany bal. To trochę tajemnicze. Rustykalne tekstury farby wprowadzają wrażenie głębokości i ruchu, a każdy z barwnych akcentów wydaje się mieć swoje miejsce w tej kolorystycznej symfonii. Artysta użył techniki, która balansuje między abstrakcją a ekspresjonizmem, co daje efekt niemal magiczny. Przyglądając się dłużej, można dostrzec, jak obrazy zaczynają opowiadać własną historię. Coś w rodzaju starych opowieści przy kominku, z wilkiem w tle. Każdy kształt zdaje się mieć swoje emocje. Może to być smutek, radość, czy tajemnica, którą nosi w sobie tylko obraz. Dla mnie to jak ogrodzie pełen cudów! Kontemplacja tego dzieła wzbudza poczucie wolności i magii, jakbyśmy patrzyli na morskie fale, które właśnie zaczynają swoją podróż. Dzieło jest, well, captivating! Narracja wizualna buduje przestrzeń do interpretacji, gdzie każdy może odnaleźć coś dla siebie.