Opis obrazu

Na pierwszym planie obrazu, w centralnej części, widzimy ciemny zarys góry, która kontrastuje z kolorowym niebem w tle. Niebo jest prawdziwą feerią barw; od chłodnego błękitu na górze, przez subtelne pasma szarości, które przechodzą w intensywny pomarańcz. To tak jakby słońce właśnie budziło się, zwiastując nowy dzień. Cała kompozycja ma kształt okrągły, przypominający okienko do innego świata. Atmosfera dzieła jest spokojna, niemal medytacyjna. Kojarzy się z poranną aurą spokoju, gdy świat jeszcze nie jest zdominowany przez codzienny zgiełk. Artysta wykorzystał technikę malarstwa olejnego, co widać w delikatnych przejściach kolorów i subtelnych pociągnięciach pędzlem. Dzieło może wzbudzać różnorodne emocje. Dla mnie, osobiście, to jak oddech świeżego powietrza po burzy. Czy niebo jest spokojne czy też zwiastuje burzę? To pozostaje do interpretacji. Obraz przyciąga oko swoją prostotą, ale za tą prostotą kryje się głębia emocji i znaczeń. Niekiedy można poczuć „freedom” patrząc na horyzont. Mały Jaś by powiedział: to takie ładne, że aż chce się tam być. Naprawdę.