Opis obrazu

Na obrazie widzimy miasto pełne wieżowców. Kolory są stonowane, dominują szarości, brązy i błękity, które nadają całości nieco melancholijny klimat. Kształty budynków są zgeometryzowane, co wprowadza pewną abstrakcję do kompozycji. Smugi kolorów i miękkie kontury budynków sprawiają, że obraz wygląda lekko rozmyty, jakby był wspomnieniem. Styl malarski jest wieloznaczny, z elementami impresjonizmu i ekspresjonizmu, co nadaje dziełu dynamiczny, ale jednocześnie nostalgiczny vibe. Patrząc na ten obraz, można poczuć się jak w środku cichego, zimnego dnia. Jest w nim coś spokojnego, ale i nieco przygnębiającego. Jakby świat na chwilę się zatrzymał. Jest to miasto, które zna się tylko z opowieści lub starych, zapomnianych filmów. Taka metropolia, w której można się zgubić równie szybko, co odnaleźć samemu siebie. Dla dzieciaka ten obraz to jak wielki plac zabaw w niebie! Braku detalów w budynkach może wywoływać u widza uczucie oderwania, przestrzeni do refleksji. Choć technika jest stosunkowo prosta, ukryta w niej jest głęboka prawda. Myślę, że artysta chciał, abyśmy poczuli samotność i ciszę wielkiego miasta, a może nawet echo nostalgia za czymś utraconym. Ten obraz to zaproszenie do introspekcji i zadumy nad urbanistyczną rzeczywistością.