Opis obrazu

Obraz zbudowany jest z chłodnych błękitów i miękkich zieleni, rozlewających się szerokimi pociągnięciami pędzla. Na dole biegnie polna ścieżka między białymi kwiatami, znikająca przy bladej linii horyzontu. Nad nią unosi się wizja Matki z Dzieciątkiem, jakby wyłoniona z chmury, w aureolach i w płaszczu w złote gwiazdki. Widzę mamę i dziecko w niebie i wszystko jest niebieskie. Nastrój jest cichy i trochę sennny, jakby powietrze było przeprane wodą. Kompozycja prowadzi wzrok z ziemi ku górze, ku spokojnemu glow. Styl flirtuje z impresjonizmem, pociągnięcia są szybkie, miejscami impastowe, farba miesza się na płótnie. To wygląda jak modlitwa ale też zwykła pamięć o łące, taka codzienna. Czuję ukojenie i ciut tęsknoty, a także myśl że sacrum i pejzaż potrafi się spotkać w jednym oddechu.