Opis obrazu

Na tym obrazie miasto ożywa w mglistej nocy. Ciemne sylwetki wieżowców wznoszą się dumnie, z ich szczytów mrugają tysiące światełek, przypominając gwiazdy na nocnym niebie. Gdzieś tam w tle majaczy zarys ikonicznej wieży, a splecione w mgiełce kształty budują nieco tajemniczą aurę. W dole widzimy ulicę, oświetloną pomarańczowym blaskiem latarni, który odbija się na mokrym asfalcie i samochodach, sunących powoli niczym ciche duchy miasta. Atmosfera jest nieco melancholijna, jakby miasto samo w sobie było zamyślone i zmęczone. Technika użyta przez artystę to zapewne impast, sądząc po fakturze, która dodaje głębi całej scenie. Obraz przypomina nieco kadry z noir films, z tą samą nostalgiczno-mroczną nutą. Patrząc na ten obraz, człowiek czuje się jakby stał pośrodku miasta pełnego tajemnic. Czy deszcz pachnie tam jak w moim mieście? Zastanawiam się, jak artyście udało się uchwycić tę "urban loneliness". Może to jest sztuka w swej esencji - pobudzanie takich właśnie reflekcji. Hej, mamo, patrz te światełka w oknach! Każdy widzi w tym obrazie coś swojego, jakby był odbiciem ich własnych przeżyć, marzeń czy codziennych zmagań.