Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwy festiwal kolorów, które jakby tańczą pomiędzy sobą, tworząc harmonijną jesienną symfonię. Dominują żółcie i zielenie, przełamane brązami, które razem tworzą ciepłą i nostalgiczną atmosferę. Kompozycja skupia się na wysokich drzewach, których silne pnie, niczym strażnicy lasu, wyrastają z ziemi. Między nimi przebłyskuje światło, dodając głębi i tajemniczości. U dołu odbija się woda, w której lśnią odbicia liści – jakby ktoś rozsypał złote konfetti. Artystyczny styl tego dzieła jest luźny, może niemal impresjonistyczny, z wyraźnymi pociągnięciami pędzla, które dodają dynamiki. Czasem wydaje się, że obraz żyje, szepcie do oglądającego – come closer, zobacz więcej. Technika łączenia kolorów jest płynna, niemal organiczna, jakby autor chciał powiedzieć, że natura sama maluje tę chwilę. Obraz wywołuje we mnie uczucie spokoju, ale i tęsknoty za naturą. Jakbym znów był dzieckiem, biegającym po lesie. „Strumykiem płyną kolorowe liście” – tak to widzi mały ja. Jest tu coś magicznego, prawie bajkowego, co sprawia, że patrząc na ten obraz, można poczuć lekki dreszczyk emocji i przenieść się w inny świat. Jednym słowem, obraz ten jest niczym piękna, pachnąca jesiennym lasem pocztówka z krainy wspomnień.