Opis obrazu

Obraz, na który patrzymy, to prawdziwa eksplozja kolorów i geometrycznych kształtów. Dominują tu odważne czerwienie, głębokie błękity, kąśliwe różowe akcenty. Centrum kompozycji zajmuje para tancerzy, których ciała, mocno stylizowane, przypominają figury wyciosane z ostro zakończonego drewna. Widać, że artysta mocno zainspirował się kubizmem, co dodaje dynamiki i ruchu całemu dziełu. Tancerze wydają się zamierać w pełnym napięcia tańcu, ich ruchy są zarazem harmonijne i pełne sprzeczności. Wszystko to tworzy niesamowitą atmosferę miejskiego zgiełku, który aż kipi z obrazu. A nastrój? To takie miejskie "drama" zamknięte w płótnie - zarówno klaunada, jak i elegancja ulic wielkiego miasta. Technika użyta przez artystę jest śmiała. Geometryczność postaci przełamana detalami to istny majstersztyk. Patrząc na to dzieło, poczujecie mieszankę ekscytacji i nostalgii. Można powiedzieć, że obraz przywołuje tęsknotę za czasami, gdy taniec był językiem miłości. To jak patrzenie na kolorowy "kaleidoscope", każdy szczegół wciąga cię głębiej w opowieść. Nie można przejść obojętnie. Dziecko mogłoby powiedzieć: "Wow, te postacie są takie zabawne!" I to właśnie klucz do tej sztuki - jest zabawnie, ale też trochę poważnie, jak życie. Zdecydowanie warte chwili refleksji nad tym, co autor chciał przekazać.