Opis obrazu

Obraz przedstawia delikatny bukiet biało-szarawych kwiatów ułożonych w prostym, jasnym wazonie. Kwiaty, przypominające margerytki, wydają się tańczyć na lekko rozmytym tle, które mieni się odcieniami zieleni i brązów. Obok nich spoczywa stos winogron – jedne białe, inne fioletowe, które dodają kompozycji pewnej harmonii i równowagi. Artysta zastosował technikę impastu, dzięki czemu faktura kwiatów jest niemalże namacalna. To tak, jakby ktoś uchwycił moment ciszy tuż przed przyjściem wiatru, który niebawem zdmuchnie te delikatne płatki. Atmosfera obrazu jest spokojna i pełna nut nostalgii, jakby artysta chciał uchwycić chwilę ulotności w pełnej krasie. Nastrój, jaki emanuje z dzieła, przywodzi na myśl leniwe popołudnia na wsi, gdzie czas zwalnia, a ciepły, subtelny zapach kwiatów wypełnia powietrze. Patrząc na ten obraz, człowiek czuje spokój i wdzięczność za te drobne chwile, które przeżywamy na co dzień. Mówi się, że obrazy są jak okna do duszy twórcy. Ten obrazek jest jak ciepłe "hug" dla zmysłów. Kwiaty i winogrona tworzą symfonię barw i form, przynosząc na myśl beztroskę dzieciństwa. Nieskomplikowana kompozycja, ale ma coś, co przyciąga oko – chyba ten naturalny urok. Może mała Małgosia powiedziałaby: "Kwiatki są jak chmurki na niebie!". Artysta z pewnością oddał tu kawałek swojego serca, a może i kawałek naszego też tam odnajdujemy.