Opis obrazu

Obraz emanuje energią, łącząc kontrastujące kolory: głównie chłodne błękity i zieleni, połączone z intensywnym czerwonym kocem, który zdaje się niemalże falować przed oczami. Postać w centrum obrazu przyciąga wzrok swoją surową obecnością, jej srebrne włosy i wyraz twarzy pełen determinacji sprawiają, że wszystko wokół zdaje się zastygać. Dłoń unosi się w geście, jakby chciała chwycić coś niewidzialnego, może intencje lub marzenia. w tle abstrakcyjne smugi farby budują napięcie. Atmosfera obrazu jest jednocześnie napięta i enigmatyczna, trudna do jednoznacznego zdefiniowania. Styl artystyczny jest dynamiczny, a zastosowane techniki malarskie wskazują na swobodny i emocjonalny sposób wyrazu, być może inspirowany ekspresjonizmem. Elementy surrealizmu dodają całości nieco tajemniczości, zarazem wodząc odbiorcę na manowce własnych myśli i refleksji. Przy pierwszym spojrzeniu można poczuć coś jak zaskoczenie (wow!), ale po dłuższej chwili refleksji przychodzi zrozumienie, że to opowieść o odkrywaniu siebie. Wyobrażam sobie, że takie dzieło mógłby podsumować siedmiolatek mówiąc: "To jak sen, który mama ma czasem". Osobiście czuję, że jest tu coś ukrytego. Może jak echo naszych podświadomych pragnień, które czasem boimy się przyznać. Układ kompozycyjny jest nieoczywisty, co czyni dzieło oryginalnym i interesującym. Coś w tym obrazie przypomina "magic" chaosu codzienności w sposób fascynujący i trochę przerażający. To jak szukanie sensu w rzeczywistości pełnej symboli. Obraz nie pozwala o sobie zapomnieć.