Opis obrazu

Obraz przedstawia dwoje ludzi pogrążonych w melancholijnej ciszy. Kobieta, z delikatnym uśmiechem i zamkniętymi oczami, opiera głowę na ramieniu mężczyzny. W jego dłoniach spoczywa wiolonczela, której lekko połyskująca powierzchnia kontrastuje z eleganckimi, ciemnymi strojami pary. Tło zdobi stylizowany, art deco wzór, który dodaje elegancji i ciepła. Atmosfera obrazu jest intymna i nieco nostalgiczna, jakby uchwycona chwila spokoju przed kolejnym dźwiękiem muzyki. Styl artysty wydaje się realistyczny, lecz z lekkością, która nadaje mu dreamlike quality. Kolorystyka jest stonowana, dominują odcienie szarości przeplatane subtelnym różem i niebieskim. Całość sprawia wrażenie marzenia, które balansuje na granicy jawy i snu. Widząc to, można poczuć wszechogarniający spokój, jak po wysłuchaniu pięknego koncertu. Kiedy patrzę na ten obraz, mam wrażenie, jakbym słyszał szepczące nuty wiolonczeli przemykające jak ciche echo. Dzieło wywołuje uczucie bliskości i harmonii, zachęcając do własnej refleksji nad istotą ciszy i muzyki. A jakby tak być wiolonczelą? To jest jedno z tych dzieł, które zostają z tobą na dłużej.