Opis obrazu

Na obrazie dominuje silny kontrast między czarnym tłem a białymi formami, które przypominają delikatne dmuchawce. Artysta stworzył kompozycję z prostych, organicznych kształtów, które przyciągają wzrok swoją subtelnością. Białe rozpryski wyglądają jakby były na krawędzi ruchu, jakby pod wpływem lekkiego podmuchu wiatru miały zaraz odpłynąć. Zdaje się, że obraz emanuje spokojem, ale jednocześnie jakimś nieuchwytnym napięciem, czymś, co sprawia, że chcesz się zatrzymać i popatrzeć dłużej. Styl obrazu jest minimalistyczny, a technika przypomina tryskające plamy farby, co dodaje mu dynamiczności. Wariacja czerni i bieli sugeruje możliwy dualizm - może życie i śmierć, początek i koniec. Odbiorca może poczuć dziwną mieszankę nostalgii i ulgi. Jakby to był moment zatrzymany w czasie. Ma intrygujący, almost mysterious, klimat. Kiedy się na to patrzy, myślisz o ulotności chwili. Dzielę moje uczucia, lecz myślę, że to dzieło wywoła u każdego inne refleksje. „To wygląda jak coś z kosmosu”, powiedziałoby każde dziecko patrząc na ten obraz, i ja się zgadzam. Taka prosta, a jednak głęboka sztuka to majstersztyk w pełnej okazałości. Trudno oderwać od tego wzrok.