Opis obrazu

Na obrazie dominują bogate zielenie i ziemiste brązy, które płynnie mieszają się w pejzaż pełen łagodnych zboczy i rozległych pól. Niebo jest stonowane, prawie białe, co nadaje całości spokojnego, nostalgicznego charakteru. Kompozycja prowadzi wzrok widza od dołu, gdzie ciemniejsze pasy drzew rozdzielają kolejne warstwy terenu, ku górze, aż do horyzontu. Artysta stosuje technikę subtelnych pociągnięć pędzla, które tworzą wrażenie głębi i przestrzeni, a jednocześnie zachowują pewną dozę abstrakcji. Można poczuć ciszę tego miejsca - wydaje się, że słychać jedynie szelest liści i delikatny powiew wiatru. Ten obraz emanuje spokojem, ale też tchnie tajemnicą. Kiedy na niego patrze to przypomina mi się wakacje u dziadka na wsi. Czuję, że mogłabym wsiąknąć jak w "wonderful sanctuary", odpocząć od zgiełku codzienności. Jest coś pociągającego w jego prostocie i surowości, co może sprowokować odbiorcę do osobistych refleksji. Może to marzenie o ucieczce lub tęsknota za naturą, której tak często nam brakuje.