Opis obrazu

Na obrazie widać stary budynek z cegły, which seems a bit rundown. Czerwone ramy okien kontrastują z brązowo-szarymi murami, dodając nieco życia tej nieco posępnej scenie. Kształty są surowe, proste, z mocnymi liniami dzielącymi przestrzenie. Kompozycja sprowadza wzrok widza wprost na ciemny daszek prowadzący do nieznanego miejsca. Atmosfera? Cóż, to takie miejsce, gdzie można by nakręcić film grozy. Czuje się tam pewien rodzaj nostalgii, jakby upływający czas pozostawił swoje ślady. Użycie pędzla jest tu subtelne, choć zdecydowane. Można dostrzec drobne pociągnięcia, które tworzą teksturę cegieł. Technika artysty przypomina styl impresjonistyczny, ze skupieniem na grze świateł i cieni. Jasne i ciemne plamy tworzą rytm, który wprawia w ruch całą scenę. Dla mnie ten obraz jest jak stare wspomnienie. U widza może wywołać uczucie tęsknoty albo niepokoju. Wyobraź sobie, jak to mogło wyglądać dawniej – dzieci biegające wokół, a teraz wszystko w ciszy. Dzieciak by powiedział: "Tam się chowają potwory". To miejsce wydaje się opowiadać swoją własną historię, którą można dopasować do swoich emocji. Może coś w stylu: "Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr".