Opis obrazu

Na obrazie widzimy surrealistyczną kompozycję przedstawiającą twarz, która wydaje się być złożona z wielu rozrzuconych prostokątnych klocków. Kolory dominujące to ciepłe odcienie brązu, beżu i delikatnej pomarańczy, tworzące niemal organiczną atmosferę. Twarz, choć podzielona, wydaje się spokojna, jakby zbierała się na chwilę refleksji. Kompozycja przywołuje wrażenie rozpadu i ponownego składania, a każdy z klocków ma swoją własną historię do opowiedzenia. Artwork sprawia, że czujemy się jak w świecie, gdzie chaos i porządek tańczą razem. Styl artystyczny to coś pomiędzy kubizmem a surrealizmem. Technika jest precyzyjna, a zarazem pozwalająca na pewną swobodę w interpretacji. "Puzzle scattered", można by rzec po angielsku. Obraz prowokuje do myślenia o naszej własnej tożsamości i o tym, jak często czujemy się rozbici na kawałki. A potem je składamy. Trochę jak układanka. Może czuć się trochę nostalgicznie, jakby przypominał nam o chwilach, kiedy wszystko się rozjeżdżało, ale my zawsze składaliśmy swoje elementy z powrotem w całość. To takie fajne i niezwykłe, jakby przygoda na obrazie była zaproszeniem do przemyśleń o sobie.