Opis obrazu

Obraz hipnotyzuje od pierwszego spojrzenia. W centrum kompozycji widzimy intrygującą, organiczną strukturę. Kolory oscylują wokół ciepłych odcieni brązu i czerwieni. Te kolory, jakby zapożyczone wprost z jesiennego lasu, tworzą przytulny, ale zarazem nieco tajemniczy klimat. Kształty, przypominające kręte gałęzie albo może nawet neuronowe połączenia, wiją się w rytmiczny, nieco dziwaczny sposób, prowadząc wzrok ku centralnemu punktowi obrazu. Nastrój jest esencjonalnie dreamlike, jakbyśmy zaglądali do alternatywnej rzeczywistości. Artysta użył technik, które pozwalają na nadanie pracy trójwymiarowego efektu. Sposób, w jaki przemieszcza się światło i cień, sprawia, że struktura wydaje się niemalże nerwowo pulsować. Styl malowania, może zaklasyfikowany jako surrealistyczny, działa na wyobraźnię. Każdy patrzący może poczuć się jak odkrywca nieznanych terytoriów, na które zawiódł go kaprys chwili. Obraz przypomina, że jesteśmy częścią większej całości. Dziecko by powiedziało: "To chyba pajęczyna dla kosmitów!” I coś w tym jest. Refleksje o połączeniach, o sieci życia, mogą skłaniać do zadumy. Dla niektórych może to być symbol odkrycia nowych horyzontów. Dla innych z kolei, to może być przestroga przed zagubieniem w chaosie świata. A może po prostu artystyczne "wow", które nie potrzebuje głębszej analizy.