Opis obrazu

Na obrazie widzimy intrygujący portret przypominający twarz z kreskówki. Dominują mocne kolory: żółć intensywnie kontrastuje z czernią tła i czerwienią kształtów przypominających korony. Wygląda to trochę dziwnie, ale i zabawnie. Malowidło ma wyrazisty charakter, a jego kompozycja jest prosta, choć niesamowicie przemyślana. Krople czarnej farby tworzące rysy twarzy nadają pracy dramatyzmu i emocjonalnego zawirowania. Atmosfera obrazu jest z jednej strony humorystyczna, a z drugiej niepokojąca. Przypomina chaos dziecięcej wyobraźni, gdzie wszystko może się zdarzyć. Styl artystyczny wydaje się inspirowany prymitywizmem, z nutą nowoczesnego ekspresjonizmu. Technika zdaje się opierać na odważnych pociągnięciach i niefrasobliwych detalach, co dodaje mu uroku. Patrząc na to dzieło, można poczuć lekki dreszcz niepewności. Czy ta twarz jest szczęśliwa, czy smutna? A może po prostu zmieszana? Myślę, że artysta chciał, byśmy się zastanowili nad tym chwilę. Trochę taki miszmasz emocji. A jedno oko się śmiej a drugie? Cóż to "weird" uczucie, przykuwające uwagę. Obraz sprawia, że zaczynam się zastanawiać nad prostotą w wyrażaniu skomplikowanych emocji. Czy nie jest tak, że czasami najprostsze formy potrafią powiedzieć najwięcej? Trochę jak z zabawkami, które dzieci tworzą, łącząc klocki. To wszystko sprawia, że to malowidło, choć na pierwszy rzut oka wydaje się dziwne, posiada niesamowitą głębię i daje pole do interpretacji. Każdy może odnaleźć w nim coś swojego.