Opis obrazu

Na obrazie widzimy czarną płaszczyznę z wyrazistą, białą twarzą naszkicowaną prostymi liniami. Twarz zajmuje niemal całą przestrzeń. Otaczają ją kolorowe elementy - żółte i niebieskie kropki przy uszach, które nadają obrazowi ciekawy kontrast. Czerwone, strzałkowate kształty przypominające ręce wychodzą z dołu obrazu, jakby chciały sięgnąć obserwatora. Artysta użył grubych i nierównych pociągnięć, co daje wrażenie spontaniczności i frywolności. Królestwo chaosu i harmonie w jednym. Wizualnie obraz ma w sobie coś prymitywnego, jak rysunek dziecka, co wzbudza nostalgię. Jest w tym coś zabawnego, ale zarazem tajemniczego. Kolory są żywe, ale nie krzykliwe, a czarne tło dodaje dramatyzmu. Technika użyta do stworzenia dzieła przypomina street art - such a raw and powerful expression. Twarz wydaje się z jednej strony spokojna, z drugiej troszeczkę smutna. Czy to smutek, czy może zamyślenie? Te linie, choć proste, kryją jakąś opowieść - frustracje, radości, może wszystkie naraz. "Ten pan ma oczy jak baloniki" mogłoby stwierdzić dziecko. Więc patrzysz na obraz i czujesz, jak coś w środku zaczyna przyspieszać, serce uderza mocniej. Coło ten obraz znaczy? Może chodzi o wewnętrzne ja, które chce się wyrwać na zewnątrz. Albo to tylko twarz.