Opis obrazu

Obraz z pierwszego wejrzenia przykuwa wzrok swoimi odważnymi kształtami i oszczędną paletą barw. Białe tło podkreśla minimalistyczne linie czarnego konturu, które tworzą kształt przypominający nieco ludzki profil. W centrum kompozycji znajduje się duże oko, a obok niego czerwone koła, które zdają się wypływać z abstrakcyjnej twarzy. Żółte elementy wkomponowane w linie przypominają dziwne, geometryczne zęby, kontrastując z resztą stonowanej kompozycji. Atmosfera obrazu jest intrygująco surrealistyczna, jakby zahaczała o granice snu i jawy. Człowiek patrzy na to i myśli: "Co autor miał na myśli?". Stylistycznie dzieło przypomina prace w stylu abstrakcyjnego ekspresjonizmu, gdzie linie i kształty stanowią środek do wyrażania emocji, zamiast pełnić jedynie rolę opisu rzeczywistości. Patrząc na to dzieło, można poczuć dziwne połączenie niepokoju i zachwytu. Dla jednych to może być labirynt myśli, dla innych zagubione wspomnienie. "Wygląda jak śmieszna twarz" - powiedziałoby pewnie dziecko. Czy ten obraz opowiada o zagubieniu we własnych myślach? Czy czerwone okręgi to emocje wydobywające się z naszej głowy jak bańki? Who knows! Artysta bawi się formą i linią, prowadząc odbiorcę przez meandry własnej wyobraźni. Każda linia zdaje się mieć tu swoje miejsce, choć na pierwszy rzut oka można uznać je za chaotyczne. Obraz ten zachęca do zatrzymania się na chwilę, zastanowienia się i interpretacji na różne sposoby. Jest jak nieodkryta księga, której każda strona kryje inne znaczenie.