Opis obrazu

Na obrazie widzimy twarz o prostych, delikatnych konturach, które zdają się być naszkicowane zaledwie kilkoma zdecydowanymi liniami. Kolory ucha przyciągają wzrok – intensywna czerwień i magia niebiesko-zielonych plam, które przypominają czyżby jakąś abstrakcję? Twarz wydaje się pusta, ale zawiera tyle emocji, ile chcesz w niej dostrzec. To jest właśnie sztuka. Nastrój obrazu jest raczej cool, spokojny, jakby postać była zamyślona lub na coś czekała z wolno płynącym czasem. Styl artystyczny jest minimalistyczny, niemal ascetyczny. Linia konturu jest mocna i pewna, nie szuka zbędnych detali. Można tu wyczuć wpływy nowoczesnego minimalizmu. Technika, której użył artysta, opiera się na kontrastach między jedynie kilkoma jaskrawymi kolorami a wszechobecną bielą tła. Przykuwa to uwagę odbiorcy, skłaniając do zadumy. Patrzysz na to i myślisz: co ta twarz próbuje mi powiedzieć? Czy ten ktoś czuje się samotny? A może spokojnie pewny siebie, mimo że wszystko wokół jest chaotyczne? "To głowa cudaka!" - pomyślałby pewnie mały Jasiu. Ale czy to nie jest właśnie magiczne? Każdy zobaczy tu coś innego. Artysta włożył serce w tę prostotę, pokazując, że mniej znaczy więcej. Wow moment guaranteed! Obraz intryguje, zmusza do refleksji, dodając lekki dreszczyk niepokoju.