Opis obrazu

Obraz, który widzimy, to prawdziwy wybuch chaosu. Jest jak nieposkromiona fabuła utkanych nici. Na szaro-zielonym tle, gęsta sieć czarnych i białych linii splata się w jedną, dynamiczną kompozycję. Wzory nie mają tu ani początku, ani końca, krzyżują się, tworząc labirynt bez wyjścia. Wygląda to trochę jak skomplikowana mapa myśli artysty, który wpadł na "crazy" pomysł przelania swojego wnętrza na płótno. Atmosfera dzieła emanuje energią i może nawet lekkim niepokojem. Coś takiego, jakby serce biło szybciej, nie wiadomo, z radości czy z napięcia. Styl przypomina abstrakcyjny ekspresjonizm, zwiększający siłę emocjonalnego oddziaływania. Obraz może budzić różne emocje. Może zachęcać do introspekcji, prowokując pytania o sens i kierunek w życiu. A ja myślę sobie: "Wow, jakie to poplątane!" Dziecko mogłoby pewnie powiedzieć: "To jak farbowane spaghetti na talerzu!". I jest w tym coś prawdziwego. Bo kto by pomyślał, że taki chaos może być piękny? Może dlatego, że w nieładzie odnajdujemy wolność.