Opis obrazu

Obraz eksploduje ferią kolorów. Turkusowe tło tętni życiem, jakby deszcz padał w kalejdoskopie błękitów i zieleni. Na pierwszym planie dominuje zdeformowana twarz z ogromnymi oczami otoczonymi różem. Spoglądają one z wyrazem smutku, z którego wyrastają czerwone strugi przypominające łzy. To jakby twarz mówiła: "Hej, patrz na mnie!" Atmosfera jest niezwykle ekspresyjna, pełna emocji i pewnej surrealistycznej tajemnicy. Styl obrazu przypomina dzieła artystów ekspresjonizmu, choć z nutą abstrakcji. Technika pociągnięć pędzlem jest dynamiczna, co dodaje kompozycji rytmu i głębi. U widza dzieło może wywołać poczucie niepokoju, ale też fascynacji. Przyglądam się i myślę, co by było gdyby świat był tak kolorowy? Dla mnie to jest artystyczny hit! To uczucie, gdy coś przyciąga twoją uwagę i nie pozwala oderwać wzroku, mówiąc wprost: "Look at this!" Dziecko powiedziałoby: "Te oczy wyglądają jak wielkie cukierki!" Osobiście, odbieram to jako podróż do wnętrza emocji. Każdy kształt i kolor jest jak krzyk artysty, manifest brzmiący jak zagubiona piosenka. To magiczne, jak obraz potrafi mówić, nawet gdy jest zupełnie nieruchomy.