Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwa abstrakcyjna zagwozdka. Na pierwszy rzut oka widzisz mocne czarne linie, które ścigają się po płótnie jak małe wodospady. Toczą się w dół, zostawiając smugi jakoby zapiski na ścianie. Centralnym punktem są krwiste czerwone formy, czy to oczy? A może coś innego? Trochę jak znak stop, krzyczący "patrz na mnie!". No i ta stonowana szarość, stanowi tło dla całej tej akcji. Tworzy swoisty kontrast, jakby artysta chciał zapewnić nam emocjonalną huśtawkę. Techniqe użyta przez artystę – to drip painting, coś jak Jackson Pollock w wersji minimalistycznej. Kiedy patrzysz na to dzieło, nagle czujesz się jak w innym wymiarze. Jest coś melancholijnego, a może nawet trochę creepy w tych liniach i plamach. Moja córka powiedziała, że wygląda to jak smutna buzia robota. Styl jest trochę surowy, nieprzyjemny, ale intrygujący. Patrzysz i zastanawiasz się nad sensem. Czy było to zamierzone? Może artysta próbuje powiedzieć "Face it, life is messy!". Chociaż ten obraz jest pełen prostoty, nie da się go zlekceważyć, a to znaczy, że spełnia swoje zadanie.