Opis obrazu

Obraz jest niezwykle intrygujący. Dominują w nim proste formy i mocne kontrasty. Na pierwszy plan wyłania się twarz, której kontury są wyraźnie zarysowane na tle ciemnego, niemalże czarnego koloru. Biała powierzchnia twarzy wygląda jakby została wymalowana grubą warstwą farby, przywodząc na myśl surrealistyczne dzieło. Kształty są nieco zdeformowane, a linie mają pewną niedoskonałość. Nastrój, który emanuje z obrazu, jest jednocześnie spokojny i nieco niepokojący. Te czarne plamy, które przełamują czystość bieli, dodają dramatyzmu. Włoski, a może raczej koronę twarzy zdobią koliste, kolorowe elementy. Wyglądają trochę jak cukierki, prawda? Technika, którą posłużył się artysta, wydaje się być mieszanką ekspresjonizmu i minimalizmu. Elementy dzieła są stonowane, ale jednocześnie bardzo wymowne. Może to sugerować jakieś ukryte emocje albo wewnętrzną walkę. Patrząc na tę twarz, trudno jednoznacznie stwierdzić, jaka emocja ją przepełnia. Czy to smutek? A może znużenie? Osobiście obraz budzi we mnie pewną nostalgię. Może to ta prostota, która jednak niesie ze sobą głębokie przesłanie. Albo kontrastujące kolory, które przy czymś przypominają mi dzieciństwo, kiedy wszystko było trochę bardziej czarno-białe. W każdym razie, spoglądając na tę pracę, trudno pozostać obojętnym. Może taki artyzm ma właśnie, a dokładnie – chciałbym powiedzieć impact.